ตอนที่13 ความสนใจ
ความเดิมตอนที่แล้ว:
จากนั้นมิคุก็เดินออกจากบ้านไป ถึงทั้งสองจะจากกันในตอนนี้ แต่ทั้งสองก็คิดแบบเดียวกันว่า
[ วันนี้เป็นวันที่ดีจังเลยน้าาาา ]
ณ เช้าวันใหม่ ที่ห้องเรียน
คุณครู: "สัปดาห์หน้าจะมีการไปเข้าค่ายของห้องเรา เพราะงั้นเตรียมตัวเองให้ดี เอาละจะเริ่มเรียนแล้ว"
จากนั้นเวลาเรียนก็ผ่านไปจนถึงคาบพละ
คุณครู: "วันนี้ผู้ชายจะให้เล่นฟุตบอล ส่วนผู้หญิงจะเล่นกีฬาอะไรก็ได้ จะมาดูพวกผู้ชายเล่นบอลก็ได้ เอาละเริ่มได้"
หลังจากนั้นผู้ชายก็เริ่มเล่นฟุตบอล เล่นไปสักพัก พวกผู้หญิงก็เขามาดูเลื่อยๆ
พวกผู้หญิง: "ดูนั้นสิ โซระยิงประตูได้อีกแล้วเท่มากเลย"
ผมจะทำให้เห็นเองคุณมิคุว่าผมนั้นโดดเด่นมากขนานไหน คุณจะต้องมองมาที่ผม จากนั้นโซระที่ครองบอลอยู่ก็โดนประกบ ถึงสองคน เขารู้ตัวเองว่าจะเลี้ยงบอลผ่านสองคนนี้ไม่ไหว ทั้นใดนั้น โยโซระ ก็วิ่งขึ้นมาช่วย
หน่อย นายเข้ามาได้ถูกเวลาเกินไปแล้ว ถ้างั้นส่งแรงๆเพื่อให้ไอบ้านั้นจับบอลไม่ติดแล้วกัน จะได้ไม่เป็นที่สนใจมากนัก โซระก็ส่งลูกบอลให้กับโยโซระด้วยความรุนแรง แต่ก็สิ่งที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น โยโซระสามารถจับลูกส่งที่รุนแรงของโซระได้ เดียวการแตะลูกบอลเบาๆ เหมือนเท้าของเขาได้ดูดบอลเอาไว้ โยโซระก็ส่งสัญญาณให้โซระว่า ไปรอที่หน้าประตู จากนั้นทั้งสองก็วิ่งขึ้นไปหน้าประตู พอถึงหน้าประตู โยโซระได้ส่งให้บอลให้กับโซระ โซระก็ยิงทำประตูได้อีกครั้ง ทำให้สาวๆกรีดกันใหญ่ จากนั้นคนในสนาก็มานั้งพักกัน
โซระมีสาวๆมารุมล้อมเขาพร้อมบริการน้ำ แต่โยโซระนั้งอยู่คนเดียวพักเหนื่อยอยู่นั้น ก็มีคนยืนน้ำมาให้โยโซระตกใจ ที่มีคนสังเกตเห็นเขาด้วยทั้งที่มีคนที่เด่นอยู่ไม่ไกลจากเขามานั้น เขาได้หันไปมองไม่ใช่ใครที่ไหน มิคุนั้นเอง
"คุณมิคุเหรอ มีอะไรรึเปล่าครับ"
"ฉันเอาน้ำมาให้นะ เห็นแล้วนะตอนที่เข้าไปช่วยโซระที่โดนประกบอยู่นะเท่มากๆเลยนะ"
"ไม่ขนานนั้นหรอกครับ คนที่ยิงประตูเข้ายังไงก็เท่กว่าอยู่ดีนั้นหละครับ" พร้อมกับหยิบน้ำจากมือมิคุมาดื่ม
"ขอบคุณสำหรับน้ำนะครับ"
"ไม่เป็นไร"
"เอาไหวผมจะตอบแทนนะครับ"
"ฉันจะรอนะ"
จบคาบพละ...
เอาละได้เวลากลับบ้านแล้ว สัปดาห็หน้ามีมีเข้าค่ายงั้นสินะว่าแต่จะเป็นที่ไหนละเนี้ย โยโซระเดินไปด้วยคิดไปด้วย มิคุก็เดินตามหลังมาจัยแขนเสื่้อ
"หัดรอกันบ้างสิโถ้!!"
"ครับ คราวหลังผมจะระวัง"
พวกเขาที่เดินผ่านสนามฟุตบอลเพื่อที่จะออกจากโรงเรียน ทันใดนั้นก็มีลูกฟุตบอลพุงมาจากสนามด้วยครับรุนแรง พุงไปหามิคุที่กำลังเดินอยู่ โยโซระที่เห็นฟุตบอลทันจึงรีบเอาแขนเข้าไปรับแทน ลูกบอลลอยขึ้นฟ้าแล้วตกลงมาโยโซระจับลูกบอลแล้วโยนกับไปที่สนาม แล้วหันมาหามิคุ
"เกิบไม่ทันซะแล้วเมื่อกี้ ดีนะที่ยังทัน"
"นายนี้เท่จังเลยนะโยโซระ"
"อย่าชมผมแบบนั้นสิครับ ผมเองก็เขินเป็นนะครับ"
ทั้งสองก็หัวเราะด้วยกันเบา
"ว่าแต่โยโซระ เข้าค่ายสัปดาห์หน้านายมีแผนทำอะไรไหม"
"ไม่นะครับ"
"งั้นเหรอ ถ้าหากเราได้อยู่ด้วยกันตแนเข้าค่ายช่วยไปเที่ยวกับฉันได้ไหม"
"ได้สิครับ"
ทั้งสองก็เดินถึงบ้านของมิคุ มิคุได้เดินเข้าบ้านแล้วโบกมือให้โยโซระพร้อมพูดว่า
"เอาไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ ขอบคุณสำหรับวันนี้
วันเวลาก็ผ่านไป จนถึงวันเข้าค่าย
คุณครู: "นักเรียนเตรียมของมาแล้วใช่ไหม ไม่ลืมอะไรแล้วใช่ไหม เพราะว่าพวกเราต้องค้างคืนกัน"
เหล่านักเรียน:"เรียบร้อยครับ!!!"
เอาละได้เวลาไปเข้าค่ายแล้ว ต่อจากนี้ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดน่าตื่นเต้นซะมัด (โยโซระ)
นักเรียนทั้งหมดก็ขึ้นรถพร้อมที่จะไปเข้าค่าย รถได้เริ่มออกเดินทาง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น