ตอนที่5 รอยยิ้ม
ความเดิมตอนที่แล้ว:น้ำตาของมิคุก็ค่อยไหลแล้ววิ่งเข้าไปกอดโยโซระ ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
"คุณมิคุครับ เป็นอะไรรึป่าวครับ"
[ไม่ชอบเลยน้ำตาของผู้หญิงเนี้ย มันทำให้ฉันรู้สึกรู้สึกผิด]
"คุณมิคุเป็นอะไรรึป่าวครับ"
"นายจำฉันได้ ฉันคิดว่าเราจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว"
"เดียวสิครับ แล้วทำไมผมจะจำคนที่สวยแบบคุณไม่ได้ละครับ"
"คนสวยงั้นหรอ นี้นายมองฉันเป็นแบบนั้นหรอ" มิคุยิ้มแล้วมองไปไปที่ใบหน้าของโยโซระ
"จะว่าไป อืม....ช่วยปล่อยผมก่อนได้ไหมครับ" มิคุที่กำลังกอดโยโซระ
"อืม! "
มิคุก็ค่อยๆปล่อยโยโซระอย่าช้าๆ แล้วมองไปที่ใบหน้าของโยโซระด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"นี้โยโซระนายนี้มันร้ายไม่เบาเลยนะ ไปทำความรู้จักกันตอนไหนละเนี้ย" โซระพูด
"ไม่รู้ ฉันก็ตกใจเหมือนกันนั้นหละ"
"คุณมิคุมีอะไรรึป่าวครับ" โยโซระได้ถามมิคุ
"ฉันแค่ดีใจนะ ที่ได้เจอกันโยโซระนะ"
"เอาละ ฉันไม่กวนละขอกลับห้องก่อนเชินกินข้าวต่อได้เลยนะ"
มิคุก็ได้ยิ้มแล้วหันหลังกลับเดินเข้าอาคารเรียนไปย่างมีความสุข หลังจากนั้นพวกโยโซระก็ได้
กินข้าวจนเสร็จ และหมดเวลากินข้าวเที่ยงไป ก็ได้ไปเข้าคาบเรียนต่อ
ณเวลาเลิกเรียน โซระได้ลุกขึ้นเดินไปที่โต็ะของโซระ
"วันนี้ไปเล่นวอลเลย์บอลกันโซระ"
"โอเค"
หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้เดินออกจากห้องไปที่ทางเดิน ก็มี ยูกะกับมินาเสะเดินตามมาด้วย
พอเดินไปไม่ถึงไหนก็พบกับมิคุที่ดักรออยู่
"นี้จะไปเล่นวอลเลย์บอลกันใช่ไหม ฉันขอไปด้วย"
(รูปตัวอย่าง)
จบตอนที่5
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น