ตอนที่10 เหตุการณ์ไม่คาดคิด

 ความเดิมตอนที่แล้ว:  มิคุได้เดินเข้าไกล้โยโซระแล้วยิ้มด้วยความดีใจแล้วค่อยเข้าไปกอด 

"คุณมิคุผมมีเหงื่อนะครับ"

 "ไม่เป็นไรหรอกฉันก็มีให้ฉันอยู่แบบนี้อีกหน่อยนะ"
"ครับๆ!"
    
    "นายไม่เจ็บใจหน่อยเหรอที่พวกเราแพ้นะ"
"ก็ พวกเราเล่นเต็มที่แล้วแค่นั้นก็ดีครับ แค่เห็นคุณมิคุเล่นอย่างเต็มที่ผมก็ดีใจมากแล้ว ไม่เห็นต้องมาเจ็บใจอะไรเลยนิครับ"
    มิคุที่เจ็บที่ตนแพ้ก็ค่อยคิดขึ้นมาได้ว่า ไม่เห็นต้องเสียใจเลยนิ ก็เราสองคนก็ทำกันเต็มที่ด้วยกัน แถมน่าดีใจด้วยซ้ำที่ฉันได้ค่อยช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่ มิคุค่อยๆยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย แล้วกับพูดกับโยโซระว่า
    "หลังจากนี้ฉันจะได้เห็นนายไปแข่งวอลเลย์แล้วสินะ" ด้วยรอยยิ้มที่ดีใจ
    "อืมมมม! ก็ถ้าได้ลงเล่นอะนะครับ" ไม่ว่าจะดูยังไงรอยยิ้มแบบนั้นก็น่ารักเกินจะทนจริงๆ นี้คิดจะฆ่ากันเลยงั้นเหรอเนีย เกือบจะบ้าตายอยู่แล้ว
    "มิคุครับออกจากตัวผมไปได้รึยังครับ"
    "โถ่! อีกสักหน่อยไม่ได้เหรอ ฮิ!!! ออกให้ก็ได้" มิคุก็ได้ทำแก้มป่องพร้อมท่าโกรธ
    "เป็นอะไรนะครับ โกรธผมเหรอ" นี้เราไปทำอะไรผิดตอนไหนกันละเนีย
จากนั้นก็มีเสียงดังขึ้น
    "เอาละพวกนายตามสัญญา พวายนายต้องมาอยู่พวกฉัน"
ทั้งสองก็เดินเข้าไปหาหัวหน้าทีม ด้วยใบหน้าที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่
 "555 ดูพวกนายทำหน้ากันดิ ล้อเล่นนาาา! "
    "เอ๋!!!!" ทั้งสองทำหน้าตาตกใจมาก    
    "ฉันไม่เอาพวกนายเข้าทีมแล้วถ้าพวกนายไม่อยาก แต่มีข้อแม้ว่า เวลาพวกเราต้องการตัวไปแข่งพวกนายจะต้องไปนะ"
    "โอเคครับ!!!" ทั้งสองตอบพร้อมกัน
"เอาละแยกย้ายได้ ขอบคุณที่มาเล่นกับเรานะ"
"ครับ!!!!!!"
   พวกเขาก็ได้แยกย้ายกันไป โยโซระก็ได้เตรียมของกับบ้าน จู่ๆมิคุก็เดินเข้ามาด้านหลังโยโซระพร้อมกับขวดน้ำที่เขานั้นได้ดื่มไปแล้วนิดหน่อยแล้ว โยโซระได้หลังกลับไปหามิคุ
    "เอานี้!น้ำตั้งแต่เล่นจบนายก็ยังไม่ได้ดื่มน้ำเลยนิ"
"คือว่ามันจะดีเหรอครับคุณมิคุนั้นเป็นน้ำของคุณเลยนะครับ" ใครมันจะไปคิดกันเล่าว่าจะมีผู้หญิงสวยๆยืนขวดน้ำที่ตัวเองดื่มแล้วมาให้ดื่มนะ
     โยโซระก็ได้เหลือบไปตาไปเห็นโซระที่มี มินาเสะและคุณยูกะที่กำลังยืดน้ำให้ดื่มอยู่ โซระก็ได้ดื่มน้ำของมินาเสะอยู่อาจเป็นเพราะพวกเขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเด็กแล้วก็ได้ โยโซระก็กลับมามองที่มิคุแล้วกำลังยืนมือไปรับขวดน้ำเพื่อที่จะดื่ม ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกดังขึ้น
    "โยโซระกลับบ้านกันนน!!!"
    "ok"
โยโซระก็เอามือกลับมาไว้ที่เดิมแล้วไปยหยิบกระเป๋าที่ตั้งอยู่แล้วพูดกับมิคุว่า
    "ขอบคุณสำหรับน้ำนะครับแต่ตอนนี้เรากลับกันดีกว่าครับ"
    "อืมกลับบ้านกัน"
โยโซระก็แยกกลับบ้านที่หน้าประตูโรงเรียนเหมือนเดิม โซระกลับกับมินาเสะและยูกะ ส่วนโยโซระก็กลับกับมิคุเหมือนเมื่อวาน ทั้งสองก็เดินกลับบ้านอย่างสนุกสนานและแล้ววันนี้ก็ผ่านไป 
    วันต่อมา.....
โยโซระเดินมาโรงเรียนคนเดียว แล้วเข้าไปให้ห้องของตน ไปนั้นที่นั้งของเขา จากนั้นไม่นานมาก โซระก็เดินเข้าห้องมาพร้อมกับมินาเสะและยูกะด้วยความสนุกสนาม เวลาก็ผ่านไปคุณครูก็เข้าห้องเรียนพร้อมกับบอกกับบอกนักเรียนในห้องว่าจะมีนักเรียนย้ายห้องมาอยู่ห้องเราด้วยแล้วก็บอกให้นักเรียนคนนั้นเข้าห้องมา เธอคนนั้นก็เข้ามา ซึ่งทำให้โยโซระตกใจมาก โซระ มินาเสะ ยูกะ ก็ตกใจไม่ต่างกันคนๆคือ คุณมิคุ ทำให้โยโซระสงสังว่าย้ายมาห้องนี้ทำไม แล้วตัดสินใจค่อยถามทีหลัง  หลังจากนั้นมิคุก็ไปนั้งที่ของตน แล้วเริ่มคาบเรียน  เวลาเรียนก็ผ่านไป จึนถึงพักเที่ยง 
    เหนื่อยซะมัดได้เวลากันข้าวแล้ว โซระก็ถูกคุณยูกะกับมินาเสะพาไปกินข้าวด้วยกันแล้ว ได้เวลาที่จะได้อยู่อย่างสงบคนเดียวแล้วสินะ 
    ตัดภาพไปทางด้านมิคุ พังเที่ยงแล้วไปกินข้าวดีกว่า เขาก็ได้หันไปทางโยโซระแต่มีเพื่อนผู้หญิงมาชวนไปกินข้าวด้วย รายลอมเขาไปหมดทำให้ออกจากโต็ะยากมาก แต่เขาเห็นโยโซระกำลังจะเดินออกไปจากห้อง แล้วก็ออกจากห้องไป เขาจึงบอกกับทุกคนเขามีนัดแล้วแล้วรีบออกจากห้อง เดินออกประตูไปก็ได้ยินเสียงขึ้นมาว่า
    "ผมว่าแล้วว่าคุณต้องออกมา"
โยโซระที่ยืนพิ่งกำแพงอยู่ มิคุก็ได้หันมามองแล้วยิ้ม
    "แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันจะตามออกมาแน่นอนนะ"
    "ก็ผมเห็นคุณมองมาที่ผม แล้วถือข้าวกล่อง หลังจานั้นก็ก็คาดเดาว่าคุณอาจจะออกมานะ"
    "แล้วถ้าฉันไม่ออกมาละ"
    "ผมก็แค่เดินไปกินข้าวเหมือนเดิมเท่านั้นเองครับ งั้นคุณจะไปกินข้าวที่ไหนเหรอครับ"
    "ก็ที่เดียวกับนายไงละ"
  จากนั้นทั้งสองก็ไปกินข้าวใต้ต้นไม้ที่โยโซระเจอ 
    "ข้าวกล่องอันนั้นนายทำเองเหรอ"
    "ใช่ครับ"
    "ฉันขอสักคำได้ไหม งั้นแลกกันเริ่มที่ของฉันก่อนอันนี้ฉันทำเองเลยนะ อ้าม!!!"
    "เดียวสิครับวางไว้ในก่ล่องไม่ได้เหรอครับ ไม่ต้องป้อนก็ได้" โยโซระเขิน
    "งั้นเอาแบบนั้นก็ได้" จากนั้นทั้งสองก็แลกของกินกัน 
จากนั้นเวลาก็ผ่านไปจนถึงเลิกเรียน  
    เอาละกลับบ้านดีกว่า โซระได้หยิบกระเป่าแล้วกลับบ้าน ทุกคนก็ได้เดินออกจากอาคารแล้วค่อยทยอยกลับบ้านกัน โซระที่กำลังเดินออกจากโรงเรียน ก็ได้สำรวจตัวเองว่าลืมอะไรไหม ก็รู้ว่าตนลืมกระเป๋าตังไว้ใต้โต็ะ ก็ได้กลับขึ้นไปบนห้อง เข้าได้เดินขึ้นบันไดจากนั้นเข้าก็เห็น มิคุกับโซระที่กำลังยืนคุยกันอยู่ ที่ระเรียงทางเดิน เขาก็รีบหาที่แอบเพราะไม่อยากรบกวนทั้งสอง ก็หันไปเห็นตู้เก็บของที่ไม่มีอะไรของอยู่ข้างในเราจึงเราไปแอบ จากนั้นเขาก็ได้ยินโซระพูดว่า
    "คุณมิคุครับ!! ผมชอบคุณช่วยคบเป็นแฟนกับผมด้วยครับ"


(รูปตัวอย่าง)

จบตอนที่10


ความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม